EL HAYA ÜL VEL İMAN

EL HAYA ÜL VEL İMAN

Lebalep kopuk dolu sokaklara bir bakın
Çağdaşlık mağdaşlıkmış bırakın lan bırakın
Müsebbibi olanlar sevinip kına yakın

Bize ait değildir yanaşılan bu liman
Ne güne kaldık Ya Rabb el haya ül vel iman

Horoz ibiği gibi dikilmiş oğlan saçı
Boynunda sallanıyor katliamcının Haçı
Böyle ucube gençler ana babanın suçu

Yirmi birinci asır gidişat Ahir Zaman
Ne güne kaldık Ya Rabb el haya ül vel iman

Bekâreti zûl sayıp fuhşiyyata çabası
Modanın yırtığından görünüyor kabası
Anası da bilmiyor acep kimdi babası

Kemeri sıkıştırmış profil sanki keman
Ne güne kaldık Ya Rabb el haya ül vel iman

İnsanlık mefhumunu yuvasından uçurmuş
Arsızlık iksirini namusuna içirmiş
Türlü türlü metali derisine geçirmiş

Nedamet ne kelime uzağındadır eman
Ne güne kaldık Ya Rabb el haya ül vel iman

Dünya tersine döndü erkek peşinde kızlar
Ne suratı kızarır ne ar damarı sızlar
Dişi köpek misâli arsız kızı arsızlar

Uzak durun kuduzlar ısırmasınlar aman
Ne güne kaldık Ya Rabb el haya ül vel iman

Ar namus hayâ hicâb doğarken gitmiş sele
Oğlan büyük problem kız oğlandan mesele
Nur mahrumu suratlar kösele mi kösele

Bu öyle bir devir ki yamandan dahi yaman
Ne güne kaldık Ya Rabb el haya ül vel iman

Dünyasını kaplamış esrar eroin sisi
Beynine otağ kurmuş düşüncelerin pisi
Ne Ezan’a hürmet var ne de Vatan sevgisi

Salakların şahıdır bunlardan hayır uman
Ne güne kaldık Ya Rabb el haya ül vel iman

Düşman ilan etmişiz Hakk’a hizmet edeni
Üstelik gerekçesi medenilik nedeni
Atalarımız vahşi Vahşi Batı medeni

Çağdaşlık diye diye halimiz olmuş duman
Ne güne kaldık Ya Rabb el haya ül vel iman

HİDDETÎ’yem birazcık edebe müştak köyler 
Sesime kulak versin Ankara’daki beyler
Müştekiyim diyerek sayıp döktüğüm şeyler

Hakikâtler değil de keşke olsaydı güman
Ne güne kaldık Ya Rabb el haya ül vel iman

FİKRET OĞUZTÜRK